Küçükken de aptalmışım ! :(

Süslendim püslendim yine, kendime söz verdiğim gibi topuklu ayakkabılarımı giyme cesareti gösterdim..
Öyle düşündüğüm gibi kimse bana garip garip bakmadı, mutlu oldum :)
Bugün sıra Mudanya'da ki akrabaların ziyaretindeydi, ailecek, oraya gitmek üzere arabamıza yerleştik :)..
Tam gidiyorduk ki babam bi adamı gördü, arabayı sağa çekti, annemle babam indi adamın yanına gitti, ablamla ben arabada oturuyoruz.
Bi süre konuştular adamla, sonra adam arabaya doğru yaklaştı, camı açtım; şap şup öptü :S
Noluyoz yaa dedim :S
Sonra arabadan indim
'ah cağnım yavrum, senin için büyümez bu diyordum ama kocaman kız olmuşsun hey maşallah !' falan dedi :D
"ben hala kim olduğunuzu çözemedim" dedim.
"Küçükken seni odadan kurtarmıştım camdan geçip hani" dedi
" hatırladıımm ben onuuu =/" dedim
Utandım :S yerin dibine girdim :S
Tabi şimdi siz hiç bişe anlamadınız..
Hemen utanmama sebep olan olaya geçiyorum..

ben böyle ufacıkken yaniii 3-4 yaşındayken anneme kızmışım 
[nedenini hatırlamıyorum] 
felaket ağladığımı hatırlıyorum..
Hiç birini yanımda istemediğim için kendimi misafir odasına kapatmışım ve kilitlemişim 
[o zamanlar misafir odamız vardı, temizlikten temizliğe açılan hani :D]
Sonra anneme sinirim geçince dışarı çıkmak istedim fakat kapıyı açmaya gücüm yetmedi.. 
Uğraştım uğraştım yok, açamıyorum. 
Sonra annem geldi açayım diye Şöyle yap kızım, Böyle yap kızım diyo ama nafile açamıyorum.
Sonra iyice kötü oldum yine oturdum ağlamaya başladım.
Annem babamı aramış anlatmış durumu babam arkadaşlarının yanındaymış ve arkadaşlarının içinde bu adam varmış sonra bunlar ne yapsak diye düşünürken adam atlamış " eğer cam açıksa ben balkondan cama geçer camdan da odaya geçer kızı da kurtarırım" demiş.
Süper kahraman ,D
Onlar çözüm ararken ben hala ağlamaktayım tabi..
Sonra terlemişim, terleyince de üstümdekileri çıkarmışım..
İç çamaşırlarımla oturmuşum ağlıyorum 
yada daha dürüst olayım sadece altımda iç çamaşırı var..
Evet evet bildiğin sliple oturuyorum !
[ Off rezil benn :( ]
Sonra bu amca geldi
Camdan misafir odasının içine daldı :S
Höynk !
Ben öylece kalakaldım tabi :S
Sonra kapıyı da tek bi hamleyle açıverdi..


Yıllar sonra beni gördü ve o benim yalnızca; çıplak, ağlamaktan kıpkırmızı olmuş halimi biliyor.
He bide ağlayınca soyunan kız ! diye yer etmişimdir aklında
Utanmakta haklı gibiyim..
Bunu neden yazdım bilmiyorum, rezil ettim belki de kendimi..
Ama burası benim günlüğümse dürüst olmalıyım (:

he bu arada yanlış anlama olmasın;
Bu kız ağlayınca soyunmuyor aslında !


şaçmalamış olabilirim..
Sonuçta
İçimdeki her şey....